Sint-Andries kwartier herleeft 4e wijk - Antwerpen

Nieuws: De film is af en klaar voor vertoning. Maar we houden er nog even de suspens in, het is nog even wachten op de premiere... Maar Harry kan het niet laten en smeed nu al plannen voor een film over de Sint-Andries Kerk.

Cineast en comitélid Harry van Bokhoven is weer een film aan het opnemen. De prent is gebaseerd op de boeken “De Parochie van Miserie“ van John Wilms, “Krotten en kruisen“ van Gaston Decoo en “Volksleven rond Antwerpse café-chantants“ van Jack Verstappen.

Harry schreef meer dan een jaar aan het scenario en het draaiboek. Op 7 september 2005 riep hij een vergadering bijeen waarop vele vrijwilligers zijn op afgekomen. Mensen die mee willen acteren, figuranten, personen die willen grimeren, decorbouwers, cameramannen, vrijwilligers die hun woning ter beschikking stellen of attributen willen uitlenen en amateurzangeressen die een liedje willen vertolken. Meer dan 70 enthousiaste sympathisanten waaronder 18 kinderen.

De eerste opnamedag ging door op zaterdag 17 september. Op deze dag en op de volgende dagen, telkens in het weekend, werden de buitenopnamen gemaakt. Er werd o.m. gefilmd in de Rijke Beuckelaerstraat, in de Schoytestraat, in de Salm-Salmstraat en in de Lange Riddersstraat. Soms waren de regen of een voorbijvliegende helikopter de spelbreker maar over het algemeen zijn de opnamen goed meegevallen dank zij de inzet van velen. Harry is verbaasd en zelfs ontroerd door de vele hulp die hij kreeg bij de voorbereidingen en de opnamen. Hij dankt dan ook alle medewerkers van harte. In de wintermaanden werden de binnenopnamen gemaakt. Alle mogelijke locaties werden ingenomen. Cafés en restaurants leenden horecamateriaal uit de oude tijd, gaven water aan de dames die de wasvrouwen uitbeeldden of hingen hun inkomhal vol met foto's uit de film. Particulieren bouwden hun gelijkvloers om voor het geschikte decor. Zo werd een pand uit de Kloosterstraat gebruikt om een oud cafeetje uit te beelden. Een vrijwilliger timmerde de schabben in elkaar en comitéleden plaatsten de spots voor de juiste verlichting tijdens de opnamen. Meubilair en attributen werden door antiquairs uitgeleend. Kamers van het wijkhuis en woningen van comitéleden werden gebruikt als verkleedruimte en voor het aanbrengen van grime. Het is verbazend hoeveel mensen hun privéruimte aanboden waar mocht gefilmd worden. Zo werden kamers boven café “Multatuli“ omgebouwd als winkel en als woning van een stervende. Cineast en comitélid Harry van Bokhoven kreeg assistentie van twee cameramannen. Sympathisanten boden spontaan hun hulp aan voor het bijeen halen van het nodige materiaal en de vereiste kledij. Bereidwilligen sleurden decordelen soms van een derde verdieping langs een draaitrap naar beneden. Anderen stelden hun auto ter beschikking om meubels te vervoeren. Ook de kerk van Sint-Andries leende kledij uit voor de rollen van pastoor en koster. Omdat het comité niet beschikte over een politie-uniform van 1900 ging de man die deze rol wilde spelen de kledij huren. Hij betaalde zelf de kosten.

Er werd zelfs een zaaltje in de Lange Vlierstraat omgetoverd tot een heus café-chantant.

Als decor werd een rode molen uitgebeeld die herinnert aan de vroegere danszaal “Moulin Rouge“ in de Kloosterstraat 62. Heel wat vrijwilligers figureerden als dames, heren en kinderen van de bourgeoisie en als volksmensen uit 1900. Het oudejaarsavondfeest van 31 december 1899 werd geëvoceerd. Er werden liedjes gezongen van volkszanger Frans Lamoen en het refrein van “Plaisir d'amour“ zong iedereen uit volle borst mee.

Uit de Gazet Van Antwerpen